Codziennie, od tygodnia śni mi się chłopak, który mi się podoba. Co to znaczy ? 2011-01-01 16:21:46 Jeśli chłopak śni mi się po nocach, to znaczy , że mi się podoba ? 2011-05-08 09:22:20 Zobacz 3 odpowiedzi na pytanie: Jak zagadać do chłopaka , który mi się podoba ? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta Ponadto można łatwo pociągnąć taką rozmowę. Wymienić się doświadczeniami lub opiniami. Każdego można zapytać o tego typu sprawy i są to naturalne pytania. 4) Skomentuj miejsce, w którym się znajdujecie. Znajdź coś, co was łączy! Może to być miejsce, w którym oboje się znajdujecie, np. autobus, impreza firmowa. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. modlitwa intencyjna o chłopaka, który mi się podoba i z którym chcę chodzić . Proszę przyjmij moje intencje i spraw abyśmy mogli być razem . Uszczęśliw moje serce Swoimi łaskami dając mi możliwość spotykania się z Damianem Przyjmij moją modlitwę . KarolinaModlitwy o chłopaka Data zapalenia świecy do intencji: Płonąła do: Ilość wyświetleń: 6826 Intencja umocniona 18 razy Twój wpis do intencji . Umacniam. Iza, Piotrków Tryb. O rozwiązanie pewnych spraw sytuacji Gabriela, Tarnów umacniam !!!! Dominika, Sącz umacniam !!!! Dominika, Sącz umacniam !!!! Dominika, Sącz umacniam !!!! Dominika, Sącz NASTĘPNA POPRZEDNIA moda Kim Kardashian, Billie Eilish, Blake Lively na gali MET 2022 [dużo zdjęć] Opublikowano 3 miesiące temuw dniu 3 maja 2022 MET Gala 2022 za nami! Obejrzyjcie najciekawsze kreacje gwiazd! Co roku w Metropolitan Museum of Arts w Nowym Jorku odbywa się Gala MET, czyli jedno z najważniejszych wydarzeń w świecie mody. Impreza zawsze odbywa się pod hasłem przewodnim, tym razem było to “W Ameryce: Antologia Mody”, a dokładnie “Gilded Glamor and White Tie”, które odnosiło się do końca XIX wieku, złotego okresu między 1870 a 1900 rokiem. Innymi słowy bogactwo, nadmiar i sława. HOT NEWS- Marcin Hakiel ostro reaguje na krytykę swojego wywiadu w “Mieście kobiet” Prestiżowe wydarzenie co roku gromadzi śmietankę towarzyską, która wybiera na wieczór wymyśle kreacje. W tym roku szczególne wrażenie zrobiła Kim Kardashian, która założyła oryginalną sukienkę Marilyn Monroe. Dokładnie w tej sukni, zwanej “nagą”, aktorka śpiewała “Happy Birthday” prezydentowi John F. Kennedy’emu. Z kolei Blake Lively wprawiła wszystkich w zaskoczenie, gdy w sekundzie jej kreacja zmieniła kolor z pomarańczowego na błękitny. Pojawiły się głosy, że w tym roku wielu gości nie trzymało się hasła przewodniego, a część z ich strojów było nudnych. Na czerwonym dywanie pojawili się Naomi Campbell, Jesstica Chastain, siostry Hadid, Hailey Biebier, Nicki Minaj, Billie Eilish, Cardi B, Lizzo, Gwen Stefani, Hillay Clinton, Kylie Jenner, Sarah Jessica Parker, Glenn Close, Pete Davidson, Khloe Kardashian, Kourtney Kardashian i Travis Barker, Jared Leto, Olivia Rodrigo, Kaia Gerber, Lizzo czy Michelle Yeoh. Obejrzyjcie zdjęcia kreacji gwiazd! Jak Wam się podobają? ZOBACZ RÓWNIEŻ- Agnieszka Hekiert o aferze Wiśniewski kontra Pisarek – od tego się zaczęło! AW moda Biżuteria na Walentynki – w prezencie lub dla samej siebie Opublikowano 6 miesięcy temuw dniu 12 lutego 2022 14 lutego zbliża się wielkimi krokami! Jeśli oprócz tradycyjnej walentynki chcielibyście podarować bliskiej kobiecie coś więcej, dobrym wyborem może okazać się biżuteria, od lat zajmująca pierwsze miejsce w kategorii najlepszych i najbardziej trafionych upominków dla Pań. W biżuterii tkwi pewna magia, która potrafi podbić urodę kobiety i piękno stylizacji, którą ma na sobie. Jak twierdził Alessandro Michele, dyrektor kreatywny Gucci: W biżuterii nie ma nic rewolucyjnego. Rewolucyjne jest to, jak ją nosimy. Dopiero łącząc rozmaite elementy, formy, style tworzymy nowy język Walentynki kojarzą nam się głównie z czerwienią i różem, a także… motywem serduszek! Wie o tym polska marka biżuteryjna MAQTT, proponująca nam pozłacane naszyjniki i kolczyki z romantycznymi motywami. Przed zakupem biżuterii warto jednak wiedzieć, który jej typ najlepiej podkreśli urodę tej, która ją założy. Długie kolczyki – z czym je nosić i czy każdemu pasują? Podłużne kolczyki zdecydowanie dodają pazura i seksapilu, idealnie dopełniając całość stylizacji. Nic dziwnego – to bardzo wyrazisty typ biżuterii. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nie każda kobieta może czuć się w nich dobrze. Takie kolczyki idealnie wpasują się w charakter kobiet nieco pewniejszych siebie. Czy same cechy charakteru wystarczą, aby idealnie dobrać biżuterię? Oczywiście, że nie! Zadaniem podłużnych kolczyków jest przede wszystkim wysmuklenie i wydłużenie twarzy. Ze względu na to powinny sięgnąć po nie posiadaczki twarzy okrągłych, trójkątnych, a także owalnych. I nie zapomnijcie o najważniejszym – ten typ kolczyków powinien grać pierwsze skrzypce w Waszej stylizacji, dlatego nie przesadzajcie z nadmierną ilością innej biżuterii. Koniecznie przyjrzyjcie się przedłużanym kolczykom od MAQTT, z motywem subtelnej blaszki i serca. Kolczyki sztyfty – must have każdej kobiety! MAQTT nie zapomina również o typie kolczyków pasujących każdej kobiecie. Mowa o delikatnych kolczykach zwanych również ,,sztyftami”. Ich zaletą jest nie tylko to, że pasują każdej kobiecie, ale również to, że idealnie dopełnią każdą naszą stylizację. A przecież do szkoły, pracy lub na uczelnię chodzimy znacznie częściej niż na uroczysty bankiet, prawda? W asortymencie sklepu biżuteryjnego MAQTT znajdziecie przepiękne, delikatne kolczyki z motywem serc. Jeden z projektów zawiera również subtelne diamenciki Swarovskiego! Tego typu kolczyki dopełnią bardziej elegancką stylizację, nadając Waszym twarzom błysku i elegancji. Walentynkowe naszyjniki – strzał w dziesiątkę dla wszystkich Jeśli szukacie biżuterii na prezent, ale nie jesteście pewni, jaki typ twarzy posiada Wasza miłość lub chcecie sprawić prezent samej sobie, ale tu również pojawia się jakiś problem, sięgnijcie po absolutny pewnik – naszyjnik! Ten rodzaj biżuterii zawsze jest strzałem w dziesiątkę. Dlaczego? Taki prezent przyda się każdej kobiecie! Tak jak w przypadku kolczyków, MAQTT proponuje nam kilka projektów naszyjników z motywem serc i nieskończoności. W sklepie znajdziecie tradycyjne naszyjniki, celebrytki, a nawet walentynkowy upominek dla mamy. Bo kto powiedział, że Walentynki muszą oznaczać miłość romantyczną? Tego dnia okażmy bliskim, jak wielkim uczuciem ich darzymy. moda Sylwia Madeńska i ,,Oreo’’ zawsze razem – dzięki biżuterii MAQTT? Opublikowano 7 miesięcy temuw dniu 23 grudnia 2021 Nie tak dawno obserwowaliśmy instagramową batalię Sylwii Madeńskiej i Mikołaja Jędruszczaka. Zwycięzcy programu ,,Love Island. Wyspa miłości’’ walczyli ze sobą o… ukochanego psa “Oreo”. Na początku października Sylwia Madeńska przekazała fanom, że ukochana suczka ,,Oreo’’ została przywłaszczona przez jej ex – Mikołaja Jędruszczaka. Jak relacjonowała, chłopak poprosił ją o udostępnienie psa na noc, na co godziła się już w przeszłości. Jedynym warunkiem było przywiezienie czworonożnego przyjaciela następnego dnia. Jak pamiętamy, tak jednak się nie stało. Niestety tak oto rozpętała się burza. Mikołaj nie oddał psa. Zamiast tego wrzucił zdjęcie z ,,Oreo’’, podpisując je następującymi słowami: ,,perfekcyjna niedziela z moją miłością’’. Ten ruch wywołał natychmiastową reakcję zdegustowanych fanów. Dlatego też Mikołaj zablokował możliwość komentowania zdjęcia. HOT NEWS- Uczestniczki Hotelu Paradise pokochały biżuterię Maqtt! Ostatni spacer z psem Niedługo później Mikołaj przyznał, że ma pełne prawa do psa, bo jest jego współwłaścicielem. Instagramowa przepychanka słowna trwała w najlepsze, aż doszło do pewnego przełomu w sprawie. Gdy pewnego razu tenisista wybrał się z psem na rutynowy spacer, suczka została mu “odbita”. W akcji miała brać udział grupa ludzi, która finalnie odebrała ,,Oreo’’ Jędruszczakowi podszywając się pod Policję. ,,Odzyskałam swoją psinkę kochaną’’ W tym samym czasie Sylwia wrzuciła na Instagrama zdjęcie z ,,Oreo’’, zrobione pod komisariatem policji. Fakt ten nie umknął zdezorientowanym fanom. Sytuacja wywołała pytanie – kto jest winny? Jędruszczak zapowiedział, że porywacze poniosą konsekwencje swego czynu. Aby lepiej przedstawić sytuację, nagrał nawet kilkunastominutowy filmik, w którym wyjaśnił historię konfliktu i uzasadnienie swoich praw do psa. HOT NEWS- Doda w seksownej sesji – nie uwierzysz co zrobiła z biżuterią MAQTT Przyjaciółki znowu nierozłączne Cała sytuacja bez wątpienia odbiła się nie tyle na Sylwii i Mikołaju, ale na samej suczce ,,Oreo’’. Była uczestniczka ,,Love Island. Wyspy miłości’’ jest wrażliwa na punkcie zwierząt, dlatego stara się, aby jej kudłatej pociesze żyło się jak najlepiej. Niestety, ,,Oreo’’ nie zawsze może być przy swojej Pani. Jak wybrnęła z tego Sylwia? Oczywiście – jak zawsze z klasą. Jakiś czas temu dziewczyna podzieliła się w swoich social mediach nowym zdjęciem. Co przyciągnęło naszą uwagę? Naszyjnik od marki biżuteryjnej MAQTT z psią łapką! Z pomocą biżuterii możemy trzymać blisko wszystkich, których kochamy i do tego – dodać elegancji swojej stylizacji. Znaleźliśmy dla Was ten konkretny produkt zamieszczając go poniżej. HOT NEWS – Dziewczyny z Big Brother na luksusowej imprezie – pochwaliły się prezentami od MAQTT 33-letni Łukasz, od ponad roku szczęśliwy mąż Magdaleny, opowiedział mi o randkowaniu, szukaniu ukochanej osoby i budowaniu związku z męskiej perspektywy. Patrzę na Twoje zdjęcia z Magdą i widzę miłość i czułość. Tworzycie piękną parę. Wcześniej nie było jednak tak różowo. Był czas, kiedy szczęśliwa relacja z ukochaną osobą wydawała Ci się niemożliwa. Największy problem był wtedy we mnie. Nie wiedziałem, czego chcę. A jeśli nie wiem, jakiej osoby szukam, jakiej chcę relacji, to ciężko, żeby to się zadziało. Długo dojrzewałem, jeśli chodzi o takie postrzeganie relacji, mojej roli w niej, rozumienie, dlaczego i po co mi ta druga osoba obok. Wiele rzeczy tak naprawdę mnie ukształtowało i pomogło umocnić moje przekonania odnośnie do tego, jaka ta relacja rzeczywiście mogłaby być. Powinna być. To był proces. To nie wina moich rodziców. Uważam, że wspaniale sprawdzili się w tej roli. Zresztą, biorąc pod uwagę dzisiejsze patchworkowe społeczeństwo, to naprawdę cieszę się, że są nadal razem szczęśliwi, i to jest super. Natomiast wzór dobrej relacji to jedno, ale sposób, w jaki mężczyzna powinien postrzegać kobietę i poznawać kobiety, to zupełnie co innego. Kiedy mając 19 lat, przyjechałem do Warszawy na studia, byłem takim chłopaczkiem. Powiedzmy, miałem już jakąś wizję na temat tego, że chcę kogoś mieć, ale kogo, z kim chcę się spotykać – już nie. To był stopniowy, bardzo stopniowy proces. Bardziej chodziło o Twoją dojrzałość do związku czy raczej o to, że trafiałeś na niewłaściwe dziewczyny? Gdy byłem niedojrzały, trafiałem na niewłaściwe kobiety. Jeśli nie wiem, kogo chcę poznać, to nie dziwi, że później spotykam osoby, które w jakimś stopniu mi nie pasują. Albo szukam w nich wad. Często bywało tak, że po prostu coś mi w danej osobie nie pasowało, nie odpowiadało, albo widziałem jakieś sygnały, że nie jest to ktoś, z kim powinienem jakąkolwiek relację budować. Co z tego – i tak lekceważyłem te sygnały. Nie słuchałem tej swojej racjonalnej strony, która mi podpowiadała, że nie za bardzo można budować relację z osobą, która ma zupełnie inne wartości. Będąc praktykującym rzymskim katolikiem , nie przekreślam osób innych wiar, wyznań, przekonań. Mam znajomych, przyjaciół o innych poglądach, reprezentujących inne wartości niż ja. Ale budowanie relacji intymnej, długofalowej z osobą, która ma inne wartości, te najważniejsze, to nie dla mnie. Trudno jest budować relację z kimś, kto ma inne wartości, bo inaczej postrzega rzeczywistość i wtedy się rozmijacie. Taka osoba inaczej nazywa to, co jest dla niej najważniejsze, z innych źródeł wywodzi swoje przekonania. Z mojego doświadczenia wynika, że pojawią się komplikacje, które dotyczą podstawy, fundamentu relacji. Miałem okazję spotykać się z dziewczyną, która nie była wojującą ateistką – raczej taką totalnie obojętną. Wzorem relacji dla niej była kuzynka, która żyje w konkubinacie od piętnastu lat. Idealna dla niej sytuacja, bo bez żadnych zobowiązań. Ty chciałeś czegoś innego? Chciałeś mieć deklarację, podjąć odpowiedzialność? Jak już wiedziałem, jak relacje budować, a jak ich nie budować, to stwierdziłem, że to jest rzeczywiście moje głęboko zakorzenione marzenie: być w relacji małżeńskiej, szczęśliwej, mieć rodzinę, dzieci. To jest coś, co chcę zrealizować i tak naprawdę w momencie, w którym sobie to powiedziałem, to wszystko zaczęło się układać. Może nie potoczyło się lawinowo, ale ta perspektywa zmieniła sposób patrzenia na drugą osobę. Takie uświadomienie sobie, do czego dążysz, co jest Twoim pragnieniem, to był moment przełomowy w Twoim życiu? Tak, zdecydowanie. Parę lat temu zacząłem praktykować regularnie medytację i w ramach tej medytacji jest taki moment, gdzie wyobrażam sobie siebie za trzy lata. To jest perspektywa, którą często lekceważymy, bo skupiamy się na roku. Powinniśmy doceniać perspektywę właśnie trzech lat, bo to realny czas, żeby bardzo dużo zmienić w życiu. W czasie medytacji uświadomiłem sobie, że rzeczywiście chcę mieć jedną osobę obok siebie. Że chcę, żeby to zmierzało w jednym, konkretnym kierunku, żebyśmy po prostu byli razem szczęśliwi, mieli dzieci, rodzinę. Kolejnym etapem była modlitwa o to. I tu rzeczywiście z Madzią wymodliliśmy się sobie nawzajem. Na tym etapie Twojego poszukiwania była praca nad sobą, uświadamianie sobie, czego chcesz, czego pragniesz, modlitwa. Co jeszcze? Z perspektywy mężczyzny uważam, że nie do przecenienia jest takie „pójście na miasto” i poznanie odpowiedniej liczby kobiet. Ja miałem w swojej karierze singla niezliczoną ilość takich spotkań przy kawie, na rozmowie na zasadzie poznawania, ciekawości drugiej osoby. To był na pewno jeden z elementów, który pomógł mi po prostu oswoić się z tym, że rozmowa z drugim człowiekiem jest czymś normalnym. Byłem nieśmiały, nie miałem odwagi, żeby nowe osoby poznawać. To był jeden z przełomów dla mnie, gdy zacząłem spotykać się z dziewczynami i uczyć się o tym, jak z kobietami się rozmawia, co można, a czego nie można. Uważam, że w takim działaniu nie ma nic złego. Szokują mnie osoby, które praktycznie z nikim się nie spotykają. Mam na przykład znajomego, który raz na jakiś czas dzwoni do mnie z pytaniem natury relacyjnej. On jest singlem, chciałby być w relacji, mieć rodzinę itd., klasyczny tradycyjny model, ale nie poznaje nowych osób, nie poznaje w ogóle kobiet. Jeśli nie ma okazji próbować, to skąd ma wiedzieć, jak się rozmawia z kobietami? Jak ma zrozumieć ich świat? Bo to jest inny świat. Nie oszukujmy się. Jest to po prostu zderzenie dwóch płci, które dla mnie jest absolutnie fascynujące. Kobieta ma inne spojrzenie na aspekty rzeczywistości niż mężczyzna. Poznając coraz więcej osób, w pewnym momencie zacząłem wiedzieć, co bardziej, a co mniej cenię, co mnie wkurza i czego nie jestem w stanie zaakceptować. Albo w drugą stronę, co jest takiego, co w tej osobie mi się nie podobało, a co pokazuje mi rzeczy, które powinienem w sobie zmienić. Bo nieraz w drugiej osobie widzimy tak naprawdę siebie. W ramach date coachingów i kursu online namawiam dziewczyny do poznawania wielu mężczyzn. Mówię, że warto poznać średnio około stu, żeby móc spotkać swojego wymarzonego. Właśnie takie spotkania pomagają określić, czego ja potrzebuję, czego ja chcę, co jest dla mnie fajne, co jest niefajne, jaka wizja życia mi pasuje, z kim chcę to życie tak naprawdę spędzić. Bo łatwo jest powiedzieć, że chcę, żeby ktoś był troskliwy, ale co to w praktyce ma oznaczać – już jest trudniejsze. Mam takie zaprzyjaźnione narzeczeństwo, są ze sobą chyba od pięciu lat. Są bardzo młodzi, mają po dwadzieścia pięć, sześć lat. Oboje nie mieli doświadczenia spotykania się, randkowania. Wiem, że jest w nich obojgu taka myśl: „kurcze, jeszcze bym porandkował/porandkowała. A co, jeśli inny/a jest fajniejszy?’’. Nie mają porównania, więc trudno im dokonać wyboru świadomego. Ta setka mi się podoba. Wydaje mi się, że to jest dobra liczba, tyle wystarczy. Czasem biorąc pod uwagę dzisiejszych mężczyzn, myślę, że można się parę razy nieźle zawieść, żeby później móc też odpowiednią osobę docenić. Jak wyglądało Twoje randkowanie? Były zachowania w dziewczynach, które Cię zrażały, które ewidentnie utrudniały Ci budowanie relacji? Pierwsza rzecz, która mi przychodzi do głowy, to sposób komunikowania się. To jest dzisiaj o tyle problematyczne, że jeśli kobieta jest komunikatywna, to dla wielu mężczyzn uchodzi za „łatwą”. Wielu mężczyzn w ten sposób to odczytuje, więc dziewczyny stosują nieraz techniki „z amerykańskich seriali”, które po prostu nie są budujące. Przykładowo, nie odpowiem mu w ciągu godziny, bo pomyśli, że już jestem jego. Generalnie nie ma nic złego w normalnej komunikacji, jeśli służy ona po prostu do porozumiewania się i przekazywania informacji. Spotkania są od tego, żeby się poznawać, a komunikatory, telefon od tego, żeby się komunikować. Żeby było jasne, nie wszyscy mężczyźni znają te zasady. Dzisiaj ludzie przeceniają znaczenia messengera i innych komunikatorów. Wydaje im się, że jak piszą z kimś tydzień, dwa, miesiąc, to budują z nim relację. I to jest problem. Później dochodzi do konfrontacji i rozczarowania. Długie pisanie ze sobą może powodować, że stworzymy sobie wyimaginowany, a nie rzeczywisty obraz drugiej osoby. Weźmy też pod uwagę, że jak mam telefon, to mogę odpisać na pytanie w ciągu trzech sekund. Mogę też zrobić to w ciągu godziny. Albo przemyśleć temat i odpowiedzieć po trzech dniach, co zupełnie zmienia perspektywę. Kiedy siedzimy sobie w kawiarni i rozmawiamy, to widzę mowę ciała tej osoby, widzę, jak ona się zachowuje, czy się uśmiecha, czy jej postura mi odpowiada– mnóstwo rzeczy niewerbalnych, które dostrzegam i odczytuję zarówno w warstwie świadomej, jak i podświadomej. Natomiast z komunikatorami jest tak, że nie wiemy, co się dalej kryje. Najczęściej to strata czasu. Dla mnie rozmowa w cztery oczy była czasem na budowanie relacji, na rozmawianie o ważnych i mniej ważnych sprawach, żartowanie itd. A SMS, telefonowanie tylko i wyłącznie po to, żeby się umówić w konkretnym miejscu, w konkretnym czasie, ewentualnie wymienić jakąś krótką informację. Jeśli chodzi o to Twoje początkowe pytanie co zraża mężczyzn, to z jednej strony właśnie za długi czas odpowiedzi czy stosowanie wspomnianych technik, ale z drugiej strony dla części mężczyzn dobra komunikatywność i zbyt długie i łatwe pisanie przez komunikatory może skutkować tym, że nie podejmą działania. Dobrym przykładem jest historia koleżanki. Poznała chłopaka, który jej się bardzo podobał. Cały czas do siebie pisali i ona zastanawiała się co ma zrobić, żeby się z nim umówić. Powiedziałem jej: po prostu przestań z nim pisać. Nie odpowiadaj przez dwa dni albo wyjaśnij: Słuchaj, nie mam czasu, jestem w pracy, jestem zajęta, chcesz ze mną porozmawiać, zaproś mnie na kawę. Chodziło mi o to, żeby postawiła się w roli towaru luksusowego, a nie takiego, który jest dostępny dwadzieścia cztery godziny na dobę. To oczywiście wymaga odwagi, ale i tak łatwiej jest to napisać niż powiedzieć. Okej, czyli mamy kwestię komunikacji jako coś, co może utrudniać budowanie relacji czy zrażać facetów. Co jeszcze w zachowaniu dziewczyn, czego one mogą być nieświadome, może powodować, że mężczyzna będzie się dystansował albo uciekał, tak z twojej perspektywy, z twojego doświadczenia? O wartościach już powiedziałem. To jest o tyle istotne, że wiele osób nie rozmawia na te ważne tematy. Jakie to konsekwencje może nieść za sobą? Od miesiąca czy dwóch się z kimś spotykam i po tym czasie padają jakieś ważne pytania. Nagle okazuje się, że jest zgrzyt. Dlatego uważam, że zarówno mężczyzna, jak i kobieta powinni poruszać ważne tematy. Wy, kobiety, macie swoje sposoby na to, żeby różne tematy poruszać „przy okazji”, w taki delikatny sposób i po prostu czytać. Faceci w tym sensie są dość łatwi do przeczytania. Jeśli gdzieś tam ściemniają odnośnie tego, jak bardzo chcą mieć dzieci, to to widać. I wtedy trzeba wziąć to na poważnie a nie wierzyć, że on kiedyś się dla mnie zmieni i zechce mieć dzieci. Tak samo jest, jeśli chodzi o wartości. Jeśli dziewczyna wierząca poznaje mężczyznę, który jest ateistą i od samego startu nie zapałał entuzjazmem na widok jej gorliwości, to on tego raczej nie zrobi później. Nie ma się co łudzić, że on się nawróci. Jeśli poznajesz nową osobę i od początku idziesz na kompromisy z wartościami, to są to sygnały alarmowe. Niestety często je wyłączamy i mówimy sobie nie, to nieważne, on jest fajny/ona jest fajna i idziemy dalej. A później to wszystko rodzi napięcia, spory. A przeszkadzało Ci na przykład to, że dziewczyna miała duże osiągnięcia albo jakąś fajną karierę zawodową? Było to odrzucające, czy raczej ciekawe i zachęcające? Dziewczyny czasami się martwią tym, że mają fajne życie, dużo osiągnęły i że teraz faceci takich dziewczyn nie chcą. Nie patrzyłem na to w ten sposób, że dyskwalifikuję jakąś osobę, ponieważ za dużo osiągnęła albo za mało. Nie patrzyłem przez pryzmat tego, jaką pracę czy jaki status zawodowy ma, aczkolwiek może to mieć wpływ na jej ogólną postawę. To jest inna kwestia. Tak, bo postawa nawet u osoby, która dużo osiągnęła, może być negatywna lub umniejszająca się. A za to ta, która mało osiągnęła, może być bardzo pewne siebie, więc to jest taki drugorzędny czynnik. Prawda jest taka, że mogą być osoby, i to zarówno mężczyźni, ale też kobiety, które na tyle cenią swoją karierę zawodową, że nie są w stanie niczego poświęcić dla budowania relacji. Więcej na pewno jest mężczyzn, którzy poświęcają swoje życie prywatne dla osiągnięcia odpowiedniej pozycji, statusu. Natomiast są też takie kobiety. Wydaje mi się, że to kwestia wyczucia, na ile ta osoba byłaby w stanie, nie mówię zrezygnować, ale jakoś przeprofilować swoje działania zawodowe. Zmodyfikować na przykład tak, żeby była możliwość założenia rodziny. Kiedy poznałem Magdę, nie miałem wizji na temat tego, w jakiej branży ma być dziewczyna czy czym się zajmować. Chciałem spotkać osobę wrażliwą i taką, która ma zapał do sportu. Myśmy się poznali na speed datingu, gdzie otrzymuje się formularz do wypełnienia, jak daną kandydatkę zapamiętaliśmy. Mam ten formularz jeszcze w swoich szpargałach, na pamiątkę: „Magdalena – weterynaria, pole dance, kotki”. To były trzy rzeczy, które zapamiętałem i zapisałem. To jest miłość wielka mojej żony i to mnie ujęło też na samym starcie. Ale to jestem ja. Mnie ujmuje to, że ma potężny potencjał miłości wobec zwierząt, ludzi, i to już jej się objawia wobec naszego dzieciątka małego. Ma też wielką fascynację sportową. Co w relacji z Magdą było inne? Dlaczego tym razem się udało? Jak myślisz, co spowodowało, że ten związek wam wyszedł? Tak jak już wspomniałem, oboje sobie siebie wymodliliśmy nawzajem i tego się będę trzymał. Wierzę, że tak po prostu jest. Ja wierzę w realną siłę modlitwy, to się spełnia, tylko trzeba wiedzieć, o co się modlimy. A ile czasu się modliłeś? Kiedy zacząłeś? Myślę, że dwa i pół roku. Nie mówię, że to była pompejanka cały czas odmawiana, ale cała ta intencja ze mną była. Czyli to była długa, wytrwała modlitwa? Nie to, że raz, nie, że tydzień czy miesiąc. Ta modlitwa była połączona z działaniem zgodnie z ignacjańskim hasłem: módl się tak, jakby wszystko zależało od Pana Boga, działaj tak, jakby wszystko zależało od Ciebie. Brałem więc sprawy w swoje ręce. Poznawałem ludzi w różnych miejscach. Uważam, że żaden sposób nie jest zły. Na przykład aplikacje randkowe to są dzisiaj dostępne narzędzia. Korzystałem z Tindera, w swoim czasie z Sympatii, chodziłem na speed datingi, więc naprawdę dużo osób miałem okazję poznać. Wróćmy do Magdy. Wymodliliście się sobie, wychodziłeś i dawałeś sobie szansę na poznanie kogoś. Co w tej relacji było innego? Większość swojej kariery zawodowej spędziłem w sprzedaży, która daje dużo dobrych, przydatnych narzędzi do używania w życiu. Zadziałałem od startu, kiedy się poznaliśmy. Sprzedażowo, na zasadzie: kuj żelazo, póki gorące. Coś mi podpowiadało, może to był na początku mój instynkt, że warto tę dziewczynę poznać bardziej. Nie ukrywam, że czułem przyciąganie. W drugą stronę też to tak działało i nie dawałem temu ochłonąć. W ciągu pierwszego miesiąca naszej znajomości myślę, że widzieliśmy się z dziesięć razy, jak nie więcej. Jak dostałem do niej numer od organizatorów speed datingu to po prostu zadzwoniłem. Umówiłem się z nią nie na za tydzień, tylko na następny dzień. Po pierwszej randce nie czekałem i nie zastanawiałem się, czy warto, kiedy do niej zadzwonić i że trzeba trzy dni odczekać. Są takie różne zasady, którymi faceci się kierują. Moim zdaniem strasznie głupie. Jeśli kobieta się facetowi podoba, powinien działać. Na koniec pierwszej randki po prostu powiedziałem, że chciałbym się z Magdą zobaczyć ponownie. Widzieliśmy się następnego dnia. Tu znowu wracając do tego, czego ja chcę, oczekuję i potrzebuję – nie chciałem relacji, w której spotykam się z dziewczyną raz w tygodniu czy raz na dwa tygodnie i może coś z tego wyjdzie, a może nie. To nie był dla mnie model docelowy. Ja docelowo dzisiaj mam żonę, z którą mieszkam, żyję razem, więc musimy mieć dla siebie nawzajem czas w kalendarzu. Ona go miała, chciała się spotykać i wiedziała też, czego chce. Dzisiaj nie ukrywa, że trochę ją to na początku dziwiło, ale pozytywnie. Nie było to w żaden sposób negatywne: ojejku jak on tam szaleje i ciśnie, ja już nie mogę, tylko: super, fajnie. Poznałem fajną osobę, spotkajmy się w takim razie, niech to będzie normalna relacja, po prostu spędzajmy razem czas. Myśmy oboje na samym starcie mieli takie postanowienie. I w zasadzie później to już się rozwijało naturalnie, bo już pewnego pędu nadaliśmy tej relacji na samym starcie. Często się widywaliście, dlatego mogliście rozmawiać o wartościach, celach i dosyć szybko je zweryfikować. Właśnie. To jest kluczowe, mogliśmy poznać siebie w różnych sytuacjach. Byliśmy też od początku na bieżąco ze swoimi sprawami. Tu znowu wrócę do mojego rodowodu sprzedażowego. Jeśli mam pierwsze spotkanie z klientem i chcę zamknąć sprzedaż, to nie umówię kolejnego spotkania za tydzień czy dwa tygodnie, bo i ja zapomnę, co tam u klienta, i on zapomni. W randkach jest tak samo. Pamięć ludzka jest zawodna i jeśli chcemy rzeczywiście daną osobę poznawać, to musi mieć to swoją intensywność. My od początku rzeczywiście poznawaliśmy się, chcieliśmy tego i mieliśmy przede wszystkim chęć znalezienia w swoim kalendarzu, napiętym z obu stron, czasu dla tej drugiej osoby. Tu wrócę jeszcze do wcześniejszego pytania, co wkurza u dziewczyn. Nie raz miałem okazję tego doświadczyć przy okazji speed datingu, który jest dobrym narzędziem. Przychodzi dwudziestu mężczyzn, dwadzieścia kobiet. Teoretycznie wszyscy są singlami, wychodzą na miasto, czyli mają czas. Dzwonię po takim spotkaniu do dziewczyny i okazuje się, że ona tak zajęta jest w pracy przez następne dwa tygodnie, że na pewno nie znajdzie czasu. To już jest słaby sygnał, bo albo nie jest w stanie mi powiedzieć wprost: tak, zaznaczyłam cię, ale wiesz co, nie, jednak rozmyśliłam się, albo po prostu sygnalizuje: no, byłam z ciekawości, ale nie chcę nikogo poznać tak naprawdę. Warto na to prawdziwe poznawanie drugiej osoby znaleźć czas w swoim harmonogramie, a nie wcisnąć ją między francuski a ściankę wspinaczkową. Z Magdą mogliście się spotykać, mieliście dla siebie czas. Do tego dochodzą wspólne wartości i dobra komunikacja. Co jeszcze, sprawiło, że ten związek tak fajnie się wam rozwinął? Wspólne, oprócz wartości, pasje. Dla mnie to było niesamowicie fascynujące, czym Madzia się zajmuje i wtedy zajmowała – sportem i zwierzętami. Uczestniczyła też w moich aktywnościach. Ja wtedy jeszcze byłem w teatrze akademickim, więc przychodziła na moje przedstawienia. Poznaliśmy się w 2018 roku i wtedy uczestniczyłem w biegach, w półmaratonie warszawskim. To był początek naszej znajomości, a ona przyszła mnie zobaczyć i pomachać. Było to dla mnie po prostu cenne. Wchodziliśmy nawzajem w swoje środowiska, poznawaliśmy nie tylko siebie, ale też osoby, które są nam bliskie. To się tak zazębiało systematycznie i w sposób bardzo naturalny. Dodatkowo się dopasowaliśmy pod względem temperamentów. Wszystko się zgrało, w czasie też. Oboje byliśmy odpowiednio długo po zakończeniu nieudanych relacji, mieliśmy czas na zamknięcie tamtych rozdziałów, co też jest bardzo istotne, więc byliśmy po prostu gotowi na siebie. Gdybyś ją poznał wcześniej, przed tą całą swoją drogą dojrzewania, to byłaby mniejsza szansa, że by Wam wyszło? Mogłoby tak być. Często to my musimy po prostu sami przejść jakąś drogę, żeby otworzyć się na tę fajną osobę. Czasami mówimy: Ile jeszcze? Ile jeszcze?, ale tak naprawdę, przynajmniej u mnie i u Darka tak było, że gdybyśmy poznali się wcześniej, to na pewno by nam nie wyszło. Po prostu byśmy na siebie nie zwrócili uwagi, bo nie byliśmy na siebie gotowi. A jak się spotkaliśmy wtedy, kiedy się spotkaliśmy, to nagle wszystko się ułożyło. Ten czas randkowania i poznawania siebie, w tym swoich potrzeb, oczekiwań i tego, co ja mogę dać drugiej osobie, owocuje później w kolejnych relacjach. Jak najbardziej się z tym zgadzam i uważam, że wszystko, każda relacja, każde spotkanie jest po coś, żebyśmy wyciągnęli wnioski. Sam miałem niejedną taką historię – poznawałem wartościową osobę i nie byłem w stanie jej docenić. Dopiero z perspektywy widziałem, że to była naprawdę wartościowa osoba, ale to nie był ten czas, odpowiedni dla mnie na przykład. Nie myliłbym tego jednak z przeznaczeniem. Oczywiście tutaj nie chodzi o przeznaczenie zupełnie. Bardziej o to, co jest w nas. Naszą gotowość. Dokładnie, tak. A jaką dałbyś radę dziewczynom, które cały czas są w drodze do spotkania ukochanego mężczyzny? Co byś im poradził? To trudne. Nieustępliwość – to jest znowu sprzedażowe. Ale istotne jest żeby mieć niezachwiane w sobie przekonanie, że mogę, jestem w stanie poznać tę drugą osobę i że to ode mnie zależy. Jeśli jest w mężczyźnie, w kobiecie takie głębokie przekonanie, taka wola, to uważam, że to się wcześniej albo później spełni. Po prostu trzeba wierzyć. Related Posts

modlitwa o chłopaka który mi się podoba